εξυγία(ν)ση

η

1. η καταπολέμηση και εξουδετέρωση τών παραγόντων που ευνοούν την ύπαρξη μολυσματικών εστιών σε κάποιο τόπο με κατάλληλα υγειονομικά μέτρα

2. η επαναφορά σε ικανοποιητική κατάσταση με επίλυση τών προβλημάτων και εξουδετέρωση τών ελλείψεων («η εξυγίανση τής οικονομίας, τής εκπαίδευσης, τής δημόσιας ζωής» κ.λπ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ., στον λόγιο τ., εξυγίανσις μαρτυρείται από το 1896 στην εφημερίδα Εστία].